Sign up with your email address to be the first to know about new products, VIP offers, blog features & more.

Co na wsi piszczy

Z Siem Reap łódką popłynęłam do Battambang. Jeziorem Tonle Sap – największym w Azji Pd.-Wsch. Dzienń wcześniej, mając już kupiony bilet, wyczytałam, ze łódka ta jest dość niebezpieczna i często zdarzają się jej podtopienia. Ups. Nasza na szczęście dopłynęła bez szwanku, a widoki były świetne!

Mijalismy cale mnostwo plywajacych wiosek z domami budowanymi na palach.

Woda w jeziorze zmienia swoj poziom w zaleznosci od pory roku- w porze suchej jezioro znacznie sie zmniejsza. Na drodze prowadzacej do jeziora jest nawet znak podajacy odleglosc do jednej wioski w ten sposob: 8-11km :) tak samo szacowany jest czas plynieca lodki – od 4 do 8 godzin. W porze suchej jest trudniej, mozna utknac na mieliznie, wiec czas sie wydluza. Jako, ze dopiero niedawno skonczyla sie tu powodz, poziom wody jest jeszcze wyjatkowo wysoki, mimo ze to juz pora sucha, wiec plyniemy „tylko” 6 godzin.

niemal kazda wioska ma szkole „na wodzie”- niektore z szyldem UNESCO lub jakichs francuskich organizacji
A to miejscowy „gimbus”
Dzieci machaja nam z brzegow
Sa tez plywajace sklepiki
..a nawet pagoda na palach
pranie sie robi
ci wygladali, jakby przygotowywali wesele

Najciekawsze rzeczy przydarzaja sie zwykle akurat, kiedy wychodze na krotki popoludniowy spacer z zamiarem powrotu przed zmierzchem. Tym razem, juz w Battambang, siedze sobie z przewodnikiem na laweczce nad rzeczka, planujac kolejny dzien, kiedy podjezdza do mnie gosciu na skuterku i opowiada o szkole, ktora prowadzi na wsi 7 km za miastem. Mimo, ze nigdy nie byl za granica, po angielsku mowi perfekcyjnie – zanim zalozyl szkole byl mnichem. Pyta, czy nie chcialabym zostac u niego chocby tydzien jako wolontariuszka uczaca dzieciaki angielskiego. Nad tym sie zastanowie, a tymczasem prosi mnie o krotki wypad do szkoly na przynajmniej godzinna konwersacje po angielsku.

Facet ma profesjonalnie przygotowane ulotki z wszystkimi danymi, wiec po krotkim zastanowieniu sie, czy nie jest morderca, gwalcicielem itd wsiadam z nim na skuter i jedziemy przez wioski wzdluz rzeki, ktora wczesniej plynelam, wzburzajac tumany kurzu. Fajnie zobaczyc je tym razem od srodka.

Dzieciaki stoja z angielskim bardzo kiepsko – moja rola ogranicza sie do odpowiadania na ich wykute regulki w stylu „jak masz na imie?”, „jakie zwierzeta lubisz” (wnioslam cos do ich edukacji, bo powiedzialam, ze NIE lubie pajakow, poznaly wiec nowe slowko- „spider” :P)

w szkole. Czy ta postac na bluzce laski po lewej to nie jest przypadkiem Hannah Montana?:P

Potem probuje je troche zagadac na inne tematy, ale nie rozumieja zbyt wiele. Jedna dziewczynka mowi, ze w wolnym czasie najbardziej lubi ogladac TV i jest w szoku, kiedy mowie jej, ze ja telewizora nie mam ;)

Na koniec gosciu pokazuje mi ksiazke z wpisami innych obcokrajowcow tam juz wczesniej bedacych (zostawiali mu min. 20 dolcow…) i kosztorys inwestycji na przyszly rok. Dla przykladu – miesieczne wynagrodzenie jednego nauczyciela to $25! Obiecal mi maile z raportami o tym, na co poszly pieniadze i zdjecia dokumentujace nowe zakupy i zostawiam mu 10 dolcow, ale potem tego zaluje, nie podoba mi sie to wszystko i obiecuje sobie, ze to koniec z rozdawaniem kasy.

Battambang jest ohydnym miasteczkiem – turystow jest bardzo malo, glowna „atrakcja” jest miejscowy bazarek. Na nocnym markecie tylko niektore stoiska maja prowizoryczne lampki, wiekszosc handlu odbywa sie przy swietle swiec. Musze przyznac, ze mam juz troche dosc tych bazarow. Okropny smrod – tu wybilo szambo, tam rozlala sie woda z ryb, mieso stojace caly dzien na tym upale, kraby i inne owoce morza jeszcze sie ruszajace przyprawiaja mnie juz o mdlosci. Mam wyjatkowo duza odpornosc na brud, syf i smrod, ale tu miarka sie juz przebiera.

moze mroweczke? miejscowe rarytasy

Za to duzo ciekawych rzeczy jest do zobaczenia na prowincji zaledwie kilka km od miasta.

targ w Bangkoku (ten, ktory skladaja, jak przejezdza pociag) moze sie schowac, tu ludzie MIESZKAJA na torach
pranie sie suszy

Jezdzac rowerem po okolicy trafiam na farme krokodyli. Sa hodowane oczywiscie na sprzedaz..na mieso albo skore :/ malutki krokodyl kosztuje jedyne $25, dorosly $500. Zwierzaki dostaja jedzenie (weze i ryby) co 10 dni, a poza tym glownie leza i sie nie ruszaja.

ja i biedne trzesace sie krokodylątko wcisniete mi do rak
..i nieco wiekszy okaz

i przepiekne rzezby na ich terenie ;)

Na wioskach dzieciaki biegna za mna, lapia rower, nie chcac puscic mnie dalej. Dotykaja z zaciekawieniem mojej (dla nich wciaz bialej) skory.

Jedynie jedna dziewczynka bezczelnie maca moje kieszenie i chce zagladac do torebki w poszukiwaniu dolarow, pozostalym do szczescia wystarczy, ze robie im zdjecia. Pchaja sie do obiektywu, przepychajac sie. Skacza z radosci i klaszcza w rece, widzac sie potem na wyswietlaczu.

napis na majtach tego z prawej to Calvin Klein
ta zolta pizamka to kambodzanski hit- chodzi w niej wiekszosc miejscowych modnis- mlode i te o wiele starsze
to foto mloda zrobila sama

trafiam tez na kosciol katolicki z hiszpanskim ksiedzem

O ile w Battambang wydawalo mi sie, ze bardziej syfiasto byc nie moze, zmieniam zdanie spedzajac jedna noc w miejscowosci zwanej Pursat. Tu w hoteliku nie wiedziec czemu polecanym przez Lonely Planet jestem jedynym gosciem! Place $5 za obskurny pokoik ze szczurem gratis i imprezujacymi cala noc robolami za sciana. Zawsze mowilam, ze szczurow sie nie boje, ale po tak bliskim z nim spotkaniem troche zmieniam zdanie… Nie moge zasnac, a ze zamek w drzwiach nie wydaje sie zbyt solidny, boje sie tez roboli zza sciany i pierwszy raz spie z gazem pieprzowym pod reka. Czas stad spadac jak najszybciej!

Z samego rana, o 4.30 budza mnie modlitwy- to mnisi wstaja tak wczesnie i chodza po miescie gesiego zbierajac od ludzi jedzenie. Zatrzymuja sie przy niemal kazdym domu.

o 7 sa jeszcze w drodze

Wstaje wiec wczesnie i wybieram sie na poranny aerobik nad rzeke – to w kambodzanskich miastach jest cos rewelacyjnego!

Nad tama zbiorowisko lokalnej dzieciarni – taplaja sie w rzece, krzyczac do mnie „hello” juz z daleka. W tamie sa takie dziury, ze chodzac po niej trzeba uwazac, zeby w jedna z nich nie wpasc.

kiedys mieli nawet most

W Pursat jakis czas temu odbyl sie zjazd przedstawicieli NGO (organizacji pozarzadowych), chyba dlatego na ulicach porozstawiane sa smietniki, co jakos  nie pasuje do reszty :P sa tez takie znaki nawolujace do porzadku:

bo zupa byla za slona

Jedynym naprawde ladnym miejscem jest wysepka zbudowana na srodku rzeki, ktora z daleka wyglada jak wielki statek, ktory utknal na mieliznie. Wieczorem schodzi sie tam pol miasta i chodza (!) naokolo- zamiast biegac. Znow jest tez darmowy aerobik dla wszystkich :) Dolaczam sie- najpierw dreptam ze starszymi paniami w rytm wolnej muzyki ludowej, pozniej przenosze sie do tych w lepszej kondycji cwiczacych do zachodnich hiciorow, takich jak Speedy Gonzales czy.. TATU :)

Tutaj to ja jestem atrakcja dla miejscowych, nie odwrotnie – ten aerobik przy zachodzie slonca to jedna z rzeczy, ktorej nie zapomne nigdy.

wyspa-statek w Pursat

Przez caly dzien mam obstawe 13-letniej dziewczynki, ktora jest bardzo wygadana. Najwazniejsze pytanie pada po chwili – czy mam fejsbuka i gram w Angry Birds. Prowadzi mnie na super nowoczesny plac zabaw ze zjezdzalnia, a potem oprowadza po miescie. I jeszcze dziekuje mi za to, ze moze spacerowac ze mna. Gdyby nie ona, balabym sie tu wracac po zmierzchu.

ryz suszy sie pod czujnym okiem partii
pyszny sok z trzciny cukrowej wyciskany na miejscu
czymkolwiek by nie bylo to ministerstwo informacji, siedzibe maja ladna. Jak wiekszosc rzadowych budynkow w Kambodzy zreszta
sniadanie samo mnie znajduje na ulicy. Jeszcze cieple bagietki

A od dwoch dni jestem na Otres Beach w poblizu Sihanoukville i tu (o 18.00 waszego czasu) powitam Nowy Rok.

Skomentuj Anita Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

5 Comments
  • ustecy
    1 stycznia, 2012

    dobry pułap. mega kibicujemy!
    najlepszego w Nowym Roku!

  • Anita
    30 grudnia, 2011

    Szczęsliwego Nowego Roku. Bardzo fajnie wszystko opisujesz….może się jakoś spotkamy na trasie. W lutym będę w Azji : ) co prawda pilotując grupę ale zawsze coś.

    Anita (od Karoliny :))

    • emiwdrodze
      2 stycznia, 2012

      gdzie dokladnie jedziesz?:> ja w lutym bede w Wietnamie/Laosie. Moze akurat uda sie nam spotkac :)

  • IS
    30 grudnia, 2011

    super zdjęcia i teksty, szampańskiego początku i Szczęśliwego Nowego