Poljaczka na Podolu
W Zaleszczykach wysiadam z autobusu niemal pod kościołem i okazuje się, że akurat zaraz zaczyna się polska msza. Babuszki same mnie zagadują i po kilku minutach znam chyba wszystkie Polki w mieścinie – ostało się ich kilkanaście. Od razu naradzają się, która weźmie mnie do siebie na noc, nawet nie pytam. Laduję u 86-letniej p. Marii, bo uradziły, że mieszka najbliżej kościoła, a ja przecież z tym wielkim plecakiem :P Jej dom nie wygląda wcale biednie, ma synów w Londynie i Polsce. Częstuje mnie pysznymi pierogami, a potem zawstydza mnie, bo czeka do 22 na jakiś show z folklorem w TV, a ja padam już po 20, wymęczona długą podróżą.
Następnego dnia chodzę po miasteczku- szaro i smutno tu, a kiedyś (czyli przed II WŚw) Zaleszczyki były tętniacym życiem kurortem. Szkoda, że taki los je spotkał, bo położone jest pięknie- na skarpie nad zakolem Dniestru.