Polka w Indonezji – wycieczki Jawa Centralna i Wschodnia
Polka w Indonezji – wycieczki Jawa Centralna i Wschodnia
Bielutki, miałki piasek, palmy kokosowe, przejrzysta turkusowa woda w morzu i kawałek dżungli – czego chcieć więcej na wakacjach w tropikach? Złote czasy Perhentianów są na wyczerpaniu, robi się tam już jak na Gili, turystycznie na maksa, ale przy odrobinie wysiłku wciąż da się tam znaleźć rajskie zakątki. Oh, jak cudownie beztrosko wspominam wakacje na Perhentian Kecil!
Kiedyś handlowano tu chińskim jedwabiem i porcelaną, kamforą z Borneo, drewnem sandałowym z Timoru, goździkami z Moluków oraz złotem i pieprzem z Sumatry. Pozostałością tych kupieckich czasów jest mieszanka etniczna mieszkańców obecnej Melaki – żyją tu potomkowie m.in. Portugalczyków, Chińczyków, Hindusów… Całe miasto, podobnie jak inne malezyjskie miasto, Georgetown, wpisane jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
I to nie tylko na plaży! Langkawi jest dość różnorodne: ma to, co kojarzy się z wakacjami w tropikach, czyli piękne plaże, a na nich bary, w których można drinka z palemką wypić – i to pod palmami, ale też górskie widoki, wodospady i przepyszne jedzenie.
Niewiele jest miejsc, do których mam ochotę wrócić przed odwiedzeniem wszystkich innych z mojej bucket list, jednak Georgetown ma w sobie to coś, co sprawiło, że wybrałam się tam już drugi raz w ciągu ostatnich kilku lat. Słynie głównie ze street artu i (ponoć) dobrego jedzenia. Mnie (tym razem) najbardziej urzekło to, jak przyjemnie się po tym mieście…chodzi. To coś, na czego ogromny niedostatek cierpię mieszkając na Jawie.
Na tych, którzy nurkują albo pływali już w wodach Egiptu, zdjęcia te nie zrobią pewnie najmniejszego wrażenia, ale jak ktoś rzadko ma okazję zobaczyć, co pod wodą piszczy, zapodaję mały wycinek cudów, jakie da się zaobserwować max. kilka m pod jej powierzchnią :)
W Malezji bez problemu znaleźliśmy to, czego w Tajlandii trzeba było się naszukać – ciszę, spokój i niezmąconą (jeszcze) masową turystyką naturę. Długo zastanawialiśmy się, czy wybrać wysepkę Tioman, czy też słynne Perhentiany, ale w końcu wyszło, że na Tioman nam bardziej po drodze i jest mimo wszystko wciąż bardziej dziewiczy. To był świetny wybór. Oprócz pieszych wycieczek na sąsiednie plaże i oglądania tego, co pod wodą, nie ma tam zbyt wiele do roboty, przez kilka dni nie zdążyło się to jednak znudzić :)
No to wreszcie Kuala Lumpur! Pierwszy wieczorny spacer po mieście oszałamia. Na mnie Petronas Towers, do 2004 r. najwyższe budowle świata, nocą zrobiły większe wrażenie niż cały Singapur razem wzięty. Nawet P. mówi, że podoba mu się tu bardziej niż w Nowym Jorku (ale w SGP jeszcze nie był). A oprócz wież zwiedzanie miasta ze znajomymi Malezyjczykami.
To drugie w tym roku plantacje herbaty. Była już Sri Lanka, okolice Nuwara Eliya. Mimo to kolejnych odpuścić nie chciałam, bo to w końcu o bezkresie zieleni Cameron Highlands się same ochy i achy słyszało i się o nich, od czasu zbieractwa folderów z egzotycznymi wycieczkami w wieku -nastu lat, marzyło.