Karimunjawa – perełka Jawy

 

Snorkelling, nurkowanie

Podczas takiej wycieczki snorklingowej zaczyna naszą łódką porządnie bujać. Jakby na złość, kapitan, zamiast w poprzek, płynie wzdłuż grzbietów fal, tak, że telepie nami na lewo i prawo. Oczami wyobraźni widzę już jak łódka się przewraca. Koleżanka uspokaja mnie „co Ty, zobacz jacy oni są wyluzowani, kapitan steruje stopą” :D Faktycznie, trochę mnie ten widok relaksuje, jednak nie mogę oprzeć się wrażeniu, że on byłby tak samo wyluzowany jakby łódka się naprawdę topiła. Tyle lat w Indonezji, a wciąż tylko zazdroszczę im takiego bezstresowego podejścia do życia zamiast też je przyjąć :P

Śmieci na Karimunjawie

Karimunjawa (jak i wiele innych indonezyjskich wysp) ma ogromny problem ze śmieciami. Nie widać tego na zdjęciach, ale plaża, na której zatrzymaliśmy się na postój podczas wycieczki łódką, jak również wiele innych, są zasypane plastikiem. Wraz z kilkoma innymi turystkami zamiast leżeć na słońcu podczas tej przerwy uzbierałyśmy kilka sporej wielkości worów śmieci. Biuro, z którym byłam na tej wycieczce, prowadzi nawet akcję „kawa za worek śmieci”, jednak mam do niej parę zastrzeżeń. Po pierwsze, worki, które dają, też są z plastiku – a wystarczyłoby wyłowić z plaży wory, które już tam leżą, jest ich trochę. Po drugie, chłopcy prowadzący wycieczkę zaoferowali tę kawę tylko paru najbardziej chichoczącym na ich głupie żarciki pięknościom, reszcie już nie :) Po tym jak przytachałyśmy tych dobrych kilka kg śmiecia na łódkę (a chłopcy mieli nietęgie miny widząc, że będą to musieli tachać gdzieś dalej, zadowoleni nie byli), do brzegu przybiła kolejna, pełna Indonezyjczyków. Pierwsze kroki skierowali do sklepiku, w którym sprzedają colę w puszkach, chipsy i inne „niezbędne” na bezludnej wyspie produkty. Potem na piasku urządzili sobie piknik, zaparzając wodę na zupki instant, które przywieźli ze sobą. Śmieci oczywiście zostawili po sobie na plaży. A obok w hamakach wisieli sobie panowie rezydujący na wysepce i patrzyli.

 

Praktyczne wskazówki

Jak dostać się na Karimunjawę i ile to kosztuje?

Sposoby są dwa:

1. prom z Jepary lub Semarang – kompletny rozkład znajdziecie tu. Te z Semarang są niepewne i kursują nieregularnie, więc lepiej celować w Jeparę.

Fast ferry – duży prom, płynący niespecjalnie szybko. Czas przeprawy to ok. 2-3 godz. Bilet executive (economy mogą kupić wyłącznie miejscowi) z miejscówką kosztuje 154 k. Slow boat płynie 4-6 godzin i kosztuje 80 k (economy, bez miejscówek i klimatyzacji) lub 100 k (VIP, z miejscówkami i klimą). Na łódce panuje całkiem egzotyczny klimat. Dangdut (indonezyjskie disko) sączy się z TV tak głośno, że własnych myśli nie słychać. Klima podkręcona na maksa, oprócz bluzy i skarpetek okrywam się ręcznikiem i mimo wszystko trzęsę się z zimna. A dziadek siedzący obok zagaduje do mnie pytaniem „dokąd płyniesz?” :D

Uwaga: nie można kupić biletu na łódkę bez przedstawienia dokumentu. Ja ostatnim razem akurat nie pomyślałam o tym, żeby zabrać ze sobą paszport, ale wystarczył skan dowodu osobistego pokazany na telefonie. Robiło to niezłe zamieszanie w kolejce, bo każdy zdziwiony dopiero przy kasie zaczynał szukać dokumentów.

Z Yogyakarty do Jepary dostaniecie się za 150 k DayTransem lub busikami innych przewoźników. Najlepiej wyjechać na noc tym o godz. 23, wtedy do portu dociera się wczesnym rankiem. Podróż trwa 4-6 godzin, w zależności od natężenia ruchu. Można też kombinować z przesiadką w Semarang, wychodzi taniej, ale dużo dłużej i tracimy wtedy dzień. Bilety na najbardziej lokalne z autobusów są super tanie: Jogja (terminal Jombor)-Semarang: 50k, Jepara-Semarang 20 k.

Ceny transportu wgłąb Jawy rezerwowanego na wyspie:

Semarang: 100k/os.

Jogja: 150k/os.

Surabaya: 200k/os.

Jak przemieszczać się po głównej wyspie?

Będąc na Karimunjawie po raz pierwszy na samym początku pobytu w Indonezji wciąż bałam się jeździć motorem. Wyspę odkrywałam na rowerze bez hamulców (i do dziś mam pamiątkę tego na kolanach ;)) i pieszo. Dopiero za drugim razem, kiedy wreszcie wsiadłam na motor, dotarło do mnie ile jeszcze kryje się poza tamtym malutkim kawałeczkiem przebytym wcześniej. Motorem spokojnie można przemierzyć wyspę z południa na północ w jeden dzień, odkrywając po drodze coraz to kolejne plaże. Uważam to za jedyną słuszną metodę odkrywania wyspy. Na miejscu można wypożyczyć też auto z kierowcą, jednak to dużo wyższy koszt – np. samo zawiezienie i odbiór z plaży to już 250k.

Wypożyczenie motoru: 75k/dzień

Transfer z hotelu na lotnisko: 300k/auto – teoretycznie max. 4 os., ale nas była szóstka i z plecakami na kolanach przemęczyliśmy się jakoś te pół godziny

Gdzie spać na Karimunjawie?

Od czasu mojej ostatniej wizyty na Karimun dwa miesiące temu, w internecie już przyuważyłam kilka nowych hoteli. Na głównej wyspie dużo się buduje.

Część z obiektów noclegowych na wyspie otwartych jest tylko sezonowo.

Budżetowo:

Najtańsze noclegi (od 80k za pokój) to homestaye w centrum wsi, niestety bardzo blisko kilku meczetów – jak dla mnie wszystko to, co w wiosce to raczej kiepski wybór, nie można tam zmrużyć oka przez ich zawodzenie w środku nocy.

Big-K hostel – nowy i czysty hostel z pokojami prywatnymi i łóżkami w dormie i przyjemnym widokiem

Średnia półka:

od 400k za przyzwoity pokój z prywatną łazienką i klimatyzacją (a ta na wyspach się przydaje):

• Happinezz Hills – jedno z niewielu w tej klasie miejsc z basenem
• Ayu Hotel – przyjemny rodzinny hotelik prowadzony przez dziewczynę z Jogji i Niemca, kawałek poza wioską, a więc i dalej od meczetów
• Cocohuts z takim o widokiem:

Na bogato:

Od 1,2 mln dużo wzwyż za luksusowe resorty:

• Breve Azzurine – z prywatną małą plażą i przestronną restauracją nad samym morzem

• Kura Kura – eksluzywna wyspa-resort, wstęp na nią mają tylko goście hotelowi
• Royal Ocean View – nowiutki hotel przy plażach Barracuda (pływa ich tam ponoć masa) i Pokemon (za czasów popularności tej gry często się tam pojawiały)

Dla chcących odciąć się od świata, na samej plaży:

• Bunga Jabe – proste chatki, blisko lotniska
• Floating paradise – z dala od wszelkiej cywilizacji, idealny na romantyczny wypad
• camping na którejś z bezludnych wysp. Nie musicie mieć własnego namiotu, można go tu wypożyczyć (hamaki też!), są tu też biura, które za odpowiednią opłatą zajmą się i transportem, i rozpaleniem ogniska na takiej wysepce

Rezerwując nocleg czy to w Indonezji, czy gdziekolwiek indziej na świecie przez któryś z wyżej podanych linków lub ten, ogólny, oddajesz część prowizji booking.com w moje ręce. Ciebie to nic nie kosztuje, a ja tak głównie zarabiam na blogu – a to największa motywacja do tworzenia kolejnych wpisów, dzięki ;)

Co i gdzie jeść na wyspach?

Restauracji powstaje tu coraz więcej, ale bezsprzecznie najlepszym miejscem na kolację jest wg mnie plac Alun Alun w centrum wioski. Każdego wieczoru na stoiskach tam rozstawionych znajdziemy takie cuda:

które na bieżąco zostaną dla nas przyrządzone.

Przed zamówieniem dobrze zapytać sprzedawcy o cenę – o ile do ostatniej wizyty miałam same dobre doświadczenia z uczciwością lokalsów, tym razem niesmak zostawiły panie na targu rybnym, które skasowały nas jak za kolację w restauracji. Nie mam w zwyczaju, mówiąc po indonezyjsku płynnie i szczątkowo po jawajsku (na tyle, żeby zrozumieć liczby) pytać o ceny na lokalnych stoiskach z jedzeniem. Na innych, nowych dla mnie wyspach, owszem, żeby rozeznać się w cenach. Na Jawie nigdy. To dla mnie przykry wyznacznik coraz większej liczby turystów pojawiających się na wyspach. Porcja ryby z ryżem powinna kosztować ok. 15-30 k.

Na Karimun rosną orzechy nerkowca! Sezon na nie jest w okolicach września, na tutejszym rynku są wtedy niesamowicie tanie (>30 zł za kg).

Bez problemu (a powiedziałabym, że łatwiej niż na Jawie) dostanie się tu w sklepikach alkohol – piwo czy mocniejsze trunki. Większość hoteli, szczególnie tych prowadzonych przez Europejczyków, także ogarnie temat jak tylko zapytacie.

Kiedy najlepiej odwiedzić Karimunjawę?

Karimunjawa potrafi być naprawdę upalna. Chłodniej jest tu od listopada do marca, ale wtedy może dużo padać – a jak dużo pada i fale są duże, to nie pływają łódki na wyspy, może być więc wtedy trudno się stąd wydostać. W takich sytuacjach niewielkie samoloty często są zapełnione na kilka dni wprzód. 

Pozostałe info:

Na głównej wyspie zasięg ma sieć Telkomsel (Simpati), ale także XL.

W wiosce znajduje się apteka i punkt medyczny, ale są słabo zaopatrzone.

Jest tu jeden bankomat, ale lepiej na nim nie polegać – pieniądze szybko się w nim kończą.

Inne ceny:

• opłata za wstęp do parku narodowego (uiszczana w porcie): 5 k lokalsi i 20 k turyści
• półdniowy snorkelling tour: 200k
• wstęp do lasu namorzynowego: dla turystów 155 k w tygodniu i 230 k w weekendy (dla porównania, miejscowi płacą tylko 10-12,5k…)