Przesiadka w Atenach – stolica Grecji w jeden dzień

W internecie pełno jest artykułów typu „Ateny w weekend”, a na dodatek ja lubię podróżować powoli, bałam się więc, że jeden w nich dzień zostawi mnie tylko z niedosytem. Okazało się jednak, że to wystarczyło, żeby zasmakować sporo greckiego klimatu! O stolicę Grecji zahaczyłam w drodze z Berlina do Singapuru.

Ostatnio coraz częściej oprócz polowania na najtańsze loty na trasie Azja-Europa i z powrotem, szukam takich z przesiadkami w miejscach, w których mnie jeszcze nie było. Kiedy zobaczyłam więc, że singapurskie linie Scoot oferują (przy okazji super tanie!) bezpośrednie loty na trasie Ateny-Singapur, nie zastanawiałam się dwa razy. Jako, że wylot z Aten do Singapuru był przed południem, postanowiłam przylecieć do nich dwa dni wcześniej, tak, żeby mieć calusieńki dzień tylko na zwiedzanie.

Co da się zmieścić w jeden dzień w Atenach?

Często odpuszczam „atrakcje turystyczne” na rzecz szwendania się po mieście i obserwowania jak toczy się tam życie. Tak samo w Atenach, średnio interesowały mnie ruiny, z których one słyną, jakkolwiek stare i ważne by nie były, nic na to nie poradzę. Wybrałam się do Akropolu i tyle „zwiedzania” mi w zupełności wystarczyło. Jednak jako że centrum Aten jest dość kompaktowe, spokojnie można zejść je pieszo wzdłuż i wszerz w jeden dzień i zaliczyć nawet parę muzeów jeśli kogoś to interesuje.

Dzień zaczęłam jak na mnie super wcześnie, bo już po 8, chcąc z niego wycisnąć jak najwięcej. To był dobry pomysł, bo w Akropolu było wtedy jeszcze w miarę mało ludzi – choć pustym bym go i tak nie nazwała, nawet nie wyobrażam sobie jak musi wyglądać w sezonie!

Tak jak przewidywałam, mnie Akropol nie zachwycił. A więc…

Co mnie w Atenach zachwyciło?

• Droga do Akropolu – dużo bardziej niż on sam w sobie. Nie spodziewałam się zamiast nachalnych sprzedawców zwykle towarzyszących takim miejscom zobaczyć tam tyle zieleni, co za miłe rozczarowanie! Schody prowadzące na wzgórze, na którym wznosi się najsłynniejszy zabytek Aten, prowadzą przez gaj oliwny, uwierzycie?!

• widok na Akropol z okna mojego pokoiku i innych punktów w mieście. Nie był imponujący, nie pojawi się na zdjęciu, ale urzekło mnie, że ten Akropol jest taki obecny w życiu współczesnych Aten, jak gdyby nigdy nic. W przeciwieństwie do wielu innych zabytków, nie jest osłonięty murami przed wzrokiem tych turystów, którzy nie chcą wydawać kilkudziesięciu euro na wizytę w środku. Praktycznie każde mieszkanko, które oglądałam na airbnb, chwaliło się takim widokiem. Od razu przypomniał mi się indyjski Jodhpur z górującym nad nim fortem, który było widać z wszystkich restauracyjnych dachów.
• Anafiotika – urocza dzielnica pełna miniaturowych kolorowych domków i wąskich uliczek. U stóp Akropolu, ale dość ciężko ją znaleźć, dzięki czemu nie jest przepełniona turystami.

• TEN kościółek – kiedy wyrósł mi nagle na drodze, nie mogłam uwierzyć, że nie ma przed nim ani jednego turysty, nie figuruje też w żadnym przewodniku, który mi przez wyjazdem wpadł w ręce. Po obu jego stronach rosły olbrzymie drzewa pomarańczowe, a na ziemi owoców było całe mnóstwo. Obrazek idealny po prostu. Wiem, że pewnie takich kościółków jest w Grecji masa, ale nie spodziewałam się, że na jeden z nich trafię tak przypadkiem w centrum miasta.

• Dzielnica ze sklepami pełnymi przypraw, oliwek na wagę w wielkich dzbanach, oliwkowych mydeł, kosmetyków… Grecy są całkiem zero waste, pewnie nawet nie do końca zdając sobie z tego sprawę!

• Bicie kościelnych dzwonów – takie melodyjne! Nuciłam je od rana przez resztę dnia. I uwierzcie, to nie są dźwięki, na które na ogół zwracam uwagę :P Najlepiej było je słychać na wzgórzu, na którym znajduje się Akropol
• Targ mięsny – może niekoniecznie mnie zachwycił, ale zaszokowało mnie, że tak blisko turystycznej okolicy jest sobie nagle taki targ, na którym na stołach walają się poobcinane kozie głowy. I to wszystko w Europie!

• Winko w promieniach słońca – czy to nie wspaniałe móc się wyrwać na przerwę w pracy i przy stoliku na gwarnej ulicy wypić do lanczu lampkę wina? Grecy tak robią i założę się, że dzięki temu są szczęśliwsi. Co tam kryzys w kraju skoro oni tak się życiem cieszą!

• Zaskakująco dobry okazał się jogurt z owocami na śniadanie – byłam trochę rozczarowana kiedy mój host powiedział, że to głównie Grecy jedzą na śniadanie, bo zabrzmiało to tak zwyczajnie, ale idąc za jego poleceniem spróbowałam go w pobliskiej piekarni i faktycznie, smakował zupełnie inaczej, był bardzo gęsty i syty. Bardzo zależało mi na tym, żeby popróbować jak największej ilości jedzenia – bo to dla mnie jeden z najważniejszych składników udanej podróży. Żałowałam, że tak mało w te półtora dnia w Atenach pomieścił mój żołądek :( Niestety oprócz moussaki, sałatki greckiej i paru pomniejszych mało sztandarowych i mało wybitnych potraw, nie udało mi się wszamać więcej. Tu więc przydałby się ekstra co najmniej jeden dzień, jak nie dwa ;)

• Drzewka pomarańczowe – one naprawdę są tu wszędzie i pachną!

• Jedna z rzeczy, którą lubię w każdym nowym kraju z innym niż łaciński alfabetem – jego rozszyfrowywanie

Na koniec zdążyłam zajrzeć jeszcze do Muzeum Sztuki Współczesnej, które zupełnym przypadkiem znajdowało się akurat obok mojego mieszkanka. Gościło akurat wystawę na temat uchodźców.

Wypatrzyłam też parę ciekawych murali:

     

Wiecie co? Jeden dzień w Atenach w zupełności mi wystarczył, bo zobaczyłam to, co sobie zaplanowałam, a nawet więcej. Dobrym pomysłem jest wybranie się tam polską zimą – podczas mojej wizyty na początku stycznia temperatura w dzień utrzymywała się na poziomie kilkunastu stopni i w słońcu można było wystąpić wręcz w krótkim rękawku, a loty do Grecji z Polski zimą są śmiesznie tanie (przy odrobinie szczęścia za kilkadziesiąt złotych można upolować lot powrotny). W dodatku w sezonie zimowym ceny wstępów są o wiele niższe, a i tłumów mniej :)

Byliście w Grecji? Jakie miejsca Was tam zachwyciły? Chętnie posłucham, bo o ile do Aten nie czuję potrzeby wracać, mam smaka na greckie wyspy!